برای رشد دیگران کوشیده
درحالیکه از خود غافل شده
و نفسش را رها کرده...
گر باآتش زدن و سوختن ما
دین نبی(ص) حفظ می شود
باافتخار فریاد زده گدای مادرسادات(س)
را هر دم بسوزانید ...
خسته ام خسته
از این زمستان یخ بسته
اما ایستاده ام ایستاده
فقط به امید بهار دل سوخته...
خداوند متعال می فرمایند:
((و مانند کسانی نباشند که در گذشته به آنان کتاب داده شد،
و روزگاری بر آنان گذشت،آنگاه دلهای ایشان سخت گردید))
شیخ صدوق(ره) به نقل از امام صادق(ع)روایت کرده که فرمودند:
آیه ی مذکور در مورد امام قائم (ع)نازل شده و خطاب به اهل زمان غیبت آن بزرگوار است که
مبادا طولانی شدن دوران غیبت باعث غفلت آنان و بی توجهی ایشان به آن حضرت گردد
که نتیجه اش قساوت قلب است...
پ.ن:
-ترجمه القرآن..سوره حدید