امام علی النقی (علیه السلام):
((هرکس از مکر خدا و مواخذه دردناکش آسوده باشد،تکبر پیشه کند تا قضای خدا و امر نافذش او را فراگیرد)) پس در برابر متکبر، فروتنی معنا نداشته ...
((خشم بر زیردستان از پستی است)) خودبینان سریع خشمگین شده و همه را عبد خود پنداشته ...
((هرکس از روی دوستی نظری به تو ارائه داد با جان و دل بپذیر))گاهی لازم نیست دوستی را به زبان یا قلم بیان کرد در دل محبت دوست را کاشته ویا با عمل نشان داده...
((خدا بر ناتوانی و ضعف شما ترحم نماید و شما را بر عقیده خود شکیبا سازد)) یا کریم زبان و قلم دربرابرت قاصر است و تنها می توان گفت ارحم عبدک الضعیف...
((اگر محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) و امامان از فرزندان گرامیش نبودند شما همچون حیوانات حیران و سرگردان بودید و هیچ یک از واجبات الهی را نمی شناختید. آیا کسی جز از دروازه شهر به آن وارد می شود؟((یعنی در ورودی علم پیغمبر(ص) و امامان معصوم (ع) هستند.)) گر توفیق علم یافته همه از لطف او و به برکت وجودی مقربانش بوده پس گر اراده کند با یک اتفاق در کمتر از یک پلک به هم زدن حافظه delete ...
پ.ن:
تحف العقول.
از هر معصوم چهل حدیث.
زندگانی امام علی النقی (ع).
